κατοδυνώ

κατοδυνῶ, -άω (AM)

(ενεργ

και μέσ.) προκαλώ μεγάλη οδύνη, καταθλίβω κάποιον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ὀδυνῶ «προξενώ λύπη σε κάποιον» (< ὀδύνη)].